Eergisteren kwam ik iemand tegen die niet te beroerd was om te bekennen dat wat ik schrijf in zijn toilet belandt. Dat vind ik geweldig lachen. Relativerend toch?

De man heeft overschot van gelijk. Er is geen tijd om àlles te lezen.  Veel tijdschriftjes, infokrantjes of ledenblaadjes belanden in het toilet.  Als ‘iets-dat-ik-later-wel-eens-zal-lezen’.

Mijn toilet puilt uit van de boekjes. Ik kocht er zelfs een speciale lectuurbak voor bij Ikea. Het is een soort minibibliotheekje, waarin ik geregeld grasduin, verouderde boekjes afvoer en verse boekjes voor in de plaats zet. Op dit moment vind je er een DM.Magazine, een blad van Antwerp Symphony Orchestra, een Goesting, een Weleda Magazine en nog wat meer.

Hoewel het een wijdverspreid fenomeen is, staat er geen woord als ’toiletboekje’ of ‘wc-boekje’ in het woordenboek. Toiletlectuur bestaat wel, maar dat is een beetje denigrerend. En dat hoeft het niet te zijn. Lezen is leuk, ook op het toilet.

Toiletboekjes verdienen beter!