‘Waarover moet ik dan schrijven?’, zuchten mensen tegen me, als ik hen vraag om een tekstje.
Ik: ‘Over iets nieuws, iets bijzonders in je werk, iets wat je voordien nog niet deed.’
Zij: ‘Maar er is niks gebeurd!’
Ik: ‘Wat doe je hier dan de hele dag achter je bureau? Niks?’
Dat laatste slik ik in natuurlijk. Dat is nogal … direct. En onjuist ook. Omdat je gewoon een massa dingen doet, alleen ontbreekt de tijd om er stil bij te staan.  Om wat te sprokkelen in je hoofd.

Een beetje samen sprokkelen kan helpen. Het resultaat lees je in de rubriek ‘Sprokkels uit de gemeente‘ op pagina 3.