1 vrouw

Geplaatst door

Na 17 jaar copywriten ben ik nog altijd een eenmanszaak. 1 vrouw werkt in de 1manszaak. Is dat eenzaam? Niet voor mij. Ik voel me goed omringd. Toch bijt je af en toe je tanden stuk op een probleem dat je niet anders dan zelf, alleen, yourself moet oplossen.

Een Teams-account dat niet meewil (geen telefoonnummer waar je hulp kan vragen). Elektronisch factureren aan overheden vanaf 2025 (boekhoudsoftware kiezen, welke in godsnaam?) En dan die eeuwige ergonomie. Stoel te hoog, bureau te laag, armondersteuning, hoogte van een stabureau, dynamisch zitten. Vogel het allemaal maar uit.

Oplossingen genoeg natuurlijk. Je vindt ze in dat 25ste uur van de dag, nadat al het andere werk is gedaan.

Gustave Van de Woestyne Stilleven met druiven

Druiven/streek

Geplaatst door

Hoeveel jaren is dat geleden? Dat ik oudjaar vierde in Catalonië en we de laatste 12 klokslagen van het jaar aftelden door bij elke tel een druif te eten? Te lang om op 2 handen te tellen in elk geval.

Heel recent daarentegen is mijn medewerking aan het plukverse magazine ‘Uit in de Druivenstreek’. In januari in alle brievenbussen van Tervuren, Hoeilaart, Huldenberg, Bertem, Overijse en enkele gemeenten van vzw ‘de Rand’. Een fijn project van de Vrijetijdsregio Druivenstreek waar ik aan de slag mocht met copy en beeld. Heel benieuwd ook naar uitindedruivenstreek.be, de bijhorende website die op 2 januari 2024 live gaat.

Goedgezinde regen

Geplaatst door

Een neologisme. Mag je dat zo noemen, het woord Deboosere-bakkes? Weervoorspeller Frank Deboosere (ex, maar niet helemaal ex) duidt ermee het ontevreden, boze gezicht aan dat hij trekt als een weervoorspelling van hem de volgende dag niet blijkt uit te komen. Zo vertelde hij in zijn afscheidsprogramma op VRT.

Voorspelt hij regen, maar schijnt ’s anderendaags in de ochtend de zon, dan betrekt zijn gezicht en plooit het zich in een Deboosere-bakkes. Komen er in de loop van de dag toch wolken aan en plenzen in de namiddag de buien uit de lucht – zoals voorspeld – dan is het over en uit voor het betreffende bakkes. Een brede glimlach komt in de plaats.

Nu ik dit weet, word ik vanzelf een héél klein beetje goedgezind als het regent.

Sneeuwruimen

Geplaatst door

Sneeuw bedekt mijn tuin. Vlokken worden laagjes wit.
Woorden, zinnen en teksten dwarrelen door mijn dagen. Ze monden uit in publicaties.
Ik delf even in de afgelopen maanden.

Het SONAR-boekje brengt mensenrechten in het jeugdwerk aan de oppervlakte. Een stevige toolkit voor JINT vzw. Eindredactie by me.

Wandelgids Oooh! Brugge kan je voor 3,5 euro kopen bij Visit Bruges. Ik mocht de copywriting doen.

Met een nieuwsgierige neus polste ik verschillende personen naar hun voornemens voor 2023. Heerlijke gesprekken met fijne mensen. Schrijven wordt puur plezier. Kijk op pagina 8 van TERVUREN INFO.

Vachement bien

Geplaatst door

Echte reclameslogans verzinnen, dat doe ik niet vaak. Pakkende titels van publicaties en artikels wel.

Toen Arno enige tijd geleden overleed en ‘Putain putain’ ergens in mijn achterhoofd riedelde, viel mijn oog op de slogan die mijn koeltas siert.

‘C’est givrement bon’, en op de andere zijde: ‘Het vriest dat het smaakt’.

Persoonlijk vind ik die mooi gevonden, een fijne vertaling ook. Eentje die doet watertanden.

‘C’est givrement bon’ is natuurlijk een woordspeling op het zinnetje dat volgt op ‘Putain putain’, namelijk ‘c’est vachement bien’. En in het Nederlands is het spreekwoord ‘Het vriest dat het kraakt’ niet ver weg.

Mijn masterproef (zoveel jaar geleden) had als onderwerp de vertaling van reclameteksten. Voor mij is een goede vertaling eentje waarbij je niet ziet welke de bron- en de doeltaal zijn. En daarin slaagt deze slogan dubbel en dik.