Het redactionele pretpark


rollercoaster
Een tekst tot op het laatste kommapunt afwerken geeft mij telkens weer dat rollercoastergevoel. Schreeuwend van bevrijding lever ik dan mijn schrijfproduct af. Ultradefinitief en in het beste geval na ettelijke bakken feedback en – nog beter -aan een tevreden klant. Net voor mijn vakantie leverde ik 60 bladzijdenVeilig aan de slag in internationale jeugdprojecten af.  Als ik op de verzendknop duwde, kon ik een joelende gil niet onderdrukken.

Maar even snel spurt ik alweer naar een nieuwe attractie in het redactionele pretpark. De verleiding van een nieuwe opdracht lonkt al. Voor een gemeentelijke overheid deze keer. Ik verdiep me in op hand zijnde wegenwerken, van ambitie bolstaande masterplannen en lokaal fuifnieuws. Ik sla er vakliteratuur over journalistieke genres en grammaticale uitschuivers op na.

Als mijn hoofd Sinksenfoorgewijs is dolgedraaid en reuzenspin en achtbaan onverbiddelijk sluiten, waan ik mij weer in de vakantie. Na mijn werkdag wacht Stieg Larssons bloedstollende Millenium-trilogie op mij. Echt een klasbak. Als je van misdaad en thriller houdt toch. De perfecte afsluiter van een buitenmaats prettige dag.

Werk hervat

Ik, Sofie, heb het werk hervat. Vol goede voornemens en ambitieuze plannen sla ik mijn mappen open. Hoewel het even rustig zal moeten. Wat al te uitbundig beklom ik donderdag een megaglijbaan van wel 15 meter hoog. Naar beneden roetsjen zag er zo aanlokkelijk uit. Met een keiharde dreun sloeg ik mijn hoofd tegen een sport op de trap.  Even zag ik sterretjes. Nu zindert er al dagenlang een stekende pijn in mijn hoofd. Die er niet beter op wordt door naar een pc te turen. Op hoop van beterschap dus.