De Lange Wapper heeft er -bijna- gelegen. Nog voor er ook maar één steen is gelegd. Het bruggenbouwplan wordt misschien afgeblazen. Goed zo. Ik zit niet te wachten op nog een verkeersader erbij in mijn buurt.
De Lange Wapperbrug zou niet vlak over mijn tuin lopen. Ook vanuit mijn zolderraam zou ik hem niet zien. Hij ligt wel een kilometer of vier hiervandaan. Maar het idee van nog meer uitlaatgassen, groter lawaai en prikkelend stof doet mijn haar stokstijf rechtop komen. Een brug vol denderend vrachtverkeer inplanten in een woonbuurt, langs het Eilandje. Dat is zoals een frietvetwalm bij een polonaise van Chopin. Het vloekt als de pest.
Stel dat iemand mij zou vragen om een promotietekst voor de Lange Wapper te schrijven. De BAM bijvoorbeeld. Die zoekt af en toe wel een communicatiemedewerker. Neen, ik zou het niet doen. Ik weiger om een schrijfhoer te worden. Prostitutie met woorden. Dat snijdt de adem af. Helemaal a(A)demloos word je ervan. Neen, het kan onder geen beding.