Het is weer van dat. Ik moet kiezen. De woorden ‘kiezen’ en ‘moeten’ in een en dezelfde zin, het is genoeg om mij de gordijnen in te jagen. Gelukkig is de keuze deze keer onschuldig. Lees ik eerst ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ – dat boek prikkelt mijn nieuwsgierigheid als peper – of doorworstel ik de stapel papieren verzameld tijdens de cursus journalistiek?

De afgelopen maanden pendelde ik elke week naar Vilvoorde om er de journalistieke genres te leren onderscheiden. En te beoefenen. Vooral de feedback was verrijkend. Objectief moet het zijn in journalistiek,  zuiver tot op de graat. Niet alleen in je hoofd, maar vooral op papier. In die overgang kan het al eens mis gaan. De cursus was bereboeiend.  Al worden regeltjes, ook journalistieke, natuurlijk pas echt prettig als je ze zo goed onder de knie hebt dat je er in alle rust van af durft te wijken.

Ondertussen is ook de mei-editie van het gemeentelijk infoblad vanTervuren van de persen gerold. De eerst onzekere, dan hoogstwaarschijnlijke maar niet wettelijke, en tenslotte definitief bevestigde federale verkiezingen zorgden voor wat pingpong met teksten op de laatste nipper. Nu ben ik klaar voor editie juni. Nieuwsbericht, nieuwsverslag, interview en reportage: kom maar op. Dat wordt weer een oefeningetje in journalistieke genres.