Ik had het geluk erbij te zijn. Geselecteerd voor een minicursus van Sint-Lukas Brussel. De Copycursus. Hipklinkende namen als Peter Ampe en Geoffrey Hantson kleurden de spreekstoel.  Bekend en schoon volk,  dat de mediabijlagen van menige Vlaamse krant siert. In het publiek: een kleine vijftig copywriters. Studenten vooral, aangevuld met een groepje mensen dat had gereageerd op de krantenadvertentie. Ook Telenet was van de partij, met een opdracht.  En Johan Verest, die honderd leuke ideeën voor direct mail brieven spuide. Na deze ervaring ben ik een menswetenschappelijke waarheid rijker. Ik weet het nu: wat een goede copywriter is, wat een slechte copywriter doet, wat een gemiddelde copywriter verlangt. Op drie avonden ontvouwde zich een antropologisch panorama op de copywritersubcultuur. Een inleefreis in de sociale do’s en dont’s, de economische en de culturele gedragingen van de creatieve homo copywriteriensis.  We drongen zelfs af en toe door tot in het voorgeborchte van de familiale gewoonten in een writer-kerngezin.
Het reisje is afgelopen nu. Nog enkele winteravonden kan ik vullen met veldnotities ordenen en herlezen. Meer richtinggevend dan inhoudelijk, dat was het zeker. Meer wat dan hoe, meer droom dan daad. Maar al met al: een toffe opsteker.