‘Kleur-rijk’ is het verzamelwoord voor een bijzonder groepje vrouwen. Ze hebben elk zonder uitzondering een relatie met een kleurrijke man. Dat kan een buitenlander zijn, een allochtoon, asielzoeker, nieuwkomer, moslim of hindoe. Die man is per definitie ook bijzonder. Hij heeft immers een relatie met een vrouw van Kleur-rijk. Een kleurrijke vrouw dus.

Tegelijkertijd zijn al die vrouwen ook heel gewoon. (Wordt het nu saai?) Zo zien ze er toch uit. Ze gedragen zich volstrekt normaal. Je kent dat wel: huisje, boompje, kindje …

Verliefd worden op een andere kleur is alleen speciaal als je er zelf nooit aan ten prooi viel.  Zijn de kleurrijke vrouwen hopeloos romantisch? Snakken ze dorstig naar een likje avontuur? Hebben ze een lage vervelingsdrempel? Zijn ze uitgekeken op het dorpsplein onder de linden? Bezorgen de landsgrenzen hen claustrofobische opstootjes?

Mijn doorgaans heel gewone man eet niet meer overdag. Hij vast tot de zon ondergaat. Ik eet wél overdag. (Vasten doe ik  ’s nachts wel.) Verder ontmoeten wij elkaar nog wel.  Meestal gewoon in het huisje. Of onder het boompje. Of met een kindje erbij.

De Kleur-rijke vrouwen  hebben zich verenigd. Ze gaan eind september online met een website. Bij elkaar geschreven door hun meest creatieve exemplaren. Ik ben er ook bij.